BATALLA DE OLIVEIROS CON FIERABRAS NO CAMPO DAS DUNAS. II Parte
Textos de Domingo Regueira inspirado por unha anciá de Sirves que lle falou dunha batalla alí ocorrida e que ela descubriu nun libro que lle trouxo seu pai da Arxentina. Referencias da batalla atopadas no Códice Calixtinus.
Lugar: Campo das Dunas
Olveira – Bretal – Sirves- RIBEIRA, 777 (ano máis, ano menos)
[lease en prosa]
Fierabrás alpetrechado, sae da cabalo o campo berrando con ton desafiante, insolente e ameazante, ó estilo dos <<Petriz, descendentes da nobreza indíxena galega, que levan nos cromosomas a milenaria herdanza de ríos de sangue, xenocidios, brutalidade, arrogancia e vaidade>>. Vamos. Que todo é deles, e a democracia é un entretemento para contentar as masas, facéndolles crer que teñen algúns dereitos.
Autografo de Carlomagno. O emperador só debuxaba o cadrado central, completando o resto os seus secretarios
Se aparejó Fierabrás,
y trajo consigo luego
diez mil hombres a peón,
dejándoles encubiertos;
con esto se entró en el Real,
en altas voces diciendo:
A dónde estás Carlo Magno,
que hoy un solo Caballero
viene a pedirte campaña,
envíame aquí a Oliveiros,
o al valeroso Roldan,
que yo hasta seis espero,
y les mantendré batalla,
hasta que te de fin de ellos.
Viendo que nadie salía,
determinado y soberbio
se tendió al pie de un árbol,
y se desarmo al momento,
y tendido como estaba
decía con gritos fieros:
….
Si Fierabrás era un animal, o Carlomagno tampouco lle negaba pares, pois segundo sabemos, polo arcebispo de Reims, medía oito pes de alto; pero dos del, a cabeza palmo e medio, e como ascuas de león, describía os ollos, que cando se encabuxaba, ós cabalos espantaba.
Pero Carlo Magno oyó
del bárbaro aquestos ecos,
a Ricarte Normandía,
la preguntó así diciendo:
Quies aquese pagano,
que desatinado, y ciego
nos está desafiando
a cuantos hay en el Reino?
Ricarte dijo: Señor,
ese noble Caballero,
es hijo del Almirante,
y agigantado en su cuerpo,
aquel que se metió en Roma
con notable atrevimiento
robó las Santas Reliquias,
por quien tanto padecemos.
Mandó llamar a Roldan,
estas palabras diciendo:
Sobrino del alma mía
a ti te toca el empeño,
el salir a la demanda
con ese bárbaro fiero,
y Roldan dijo: Señor,
ni yo, ni mis compañeros
no hemos de salir ninguno,
pues bien sabéis por cierto
cuando la escena pasada
de aquellos recios encuentros,
nos dijistes en la mesa:
los ancianos Caballeros
hoy han ganado la fama,
y a esos le toca primero
el salir a la demanda;
Como vedes, o Roldan, cuestionou con Carolus a súa vez na saída, encoraxouse o monarca e lanzoulle unha manopla, que lla esparrou na cara e sangraba pola boca. Endemoñado Roldan, botou man á espada, pero nun tris razoou, e depuxo a enganchada. —¡E coidado coa espada de Roldan! Que segundo Turpín contaba, Durandarte se chamaba, e no puño remataba, coa punta de unha lanza, que ferira a Xesús, cando da cruz colgaba.
O seguinte martes continuaremos coa batalla, suscríbete a listaxe “Todas as novas” do noso blogue para recibila no teu correo!
"Arqueoloxia Barbanza"
Domingo Regueira defínese a si mesmo como un chapuzas artístico ou trapalleiro literario. Publica regularmente no seu perfil persoal de facebook e podes seguilo na súa páxina “Arqueoloxía Barbanza” onde atoparás mais do seu interesante traballo de investigación arqueolóxica da nosa contorna. Ademais, os seus contos actuais, cargados de sarcasmo, son publicados en La Voz de Galicia (sección Barbanza). Tamén é colaborador no blogue da Asociación Barbantia “Café Barbantia” e a miúdo debuxa. Unha das exposicións mais recentes foi no Museo Valle-Inclán da Pobra do Caramiñal onde presentou unha serie de negras ilustracións sobre a obra do autor do esperpento.
